Από την πρώτη ρε στιγμή που κάναμε μουσική. Αφήσαμε το στίγμα μας σ’ αυτή τη σκηνή. Κι αφού ο κόσμος είναι στρογγυλή φυλακή. Μάθαμε να ζούμε όλοι σ’ ένα κελί. (x2)

[Αμετανόητος Δικαστής]
Λοιπόν, έχω το κλειδί μα πάλι ζω φυλακισμένος στο κελί. Παιδί μοναχικό που ψάχνει τρόπο για να εκφραστεί. Δείχνει από το 14’ πως το ‘χει βρει. Και σε κάθειρξη ισόβια να έχει αυτοδικαστεί. Μπήκα μέσα πριν με βάλουν αυτοί. Πριν με κάνουν να αμφιβάλω γι’ αυτό που λέμε ζωή. Προτού αρχίσω να ρωτάω μόνο πως και γιατί; Δίχως κάποια απάντηση να με ικανοποιεί. Θωράκισα την λογική μου με την λογική μου. Αφού περιορίζω σε κελί μονίμως το κορμί μου. Κι αν πιστεύουν έτσι ότι χαραμίζω την ζωή μου. Λάθος, πάντα ελεύθερο το πνεύμα κι η ψυχή μου. Νιώθω πιο ασφαλείς στην απομόνωση μου. Μα αν θελήσω στην απόγνωση να φτιάξω την φυγή μου. Τελευταία έξοδος η Ρίτα Χέιγουορθ. Αν είσαι μαζί μου, τότε έλα μαζί μου.

Από την πρώτη ρε στιγμή που κάναμε μουσική. Αφήσαμε το στίγμα μας σ’ αυτή τη σκηνή. Κι αφού ο κόσμος είναι στρογγυλή φυλακή. Μάθαμε να ζούμε όλοι σ’ ένα κελί. (x2)

[Ex.F]
Λοιπόν κλείνομαι σ’ ένα κελί. Μακριά από ότι με στεναχωρεί, μακριά από τον κόσμο αυτό. Που θέλει να με δει πεσμένο, ψυχολογικά φθαρμένο. Και έτσι παραμένω μόνος μου, κρατάω το ηθικό μου σηκωμένο. Το κλειδί καλά κρυμμένο. Το κελί μου escape room από τον Κώστα φτιαγμένο. Οπότε ξέρω ότι άμα θέλω να αποδράσω κάνω απέραντη προσπάθεια. Αλλιώς άμα δεν έχω κίνητρο πάει χαμένο. Δεν με αγγίζει ο κόσμος σας, οπότε μένω στον δικό μου. Σ’ ένα κόσμο όπου δεν ψάχνω να βρω τον εαυτό μου. Είναι κόσμος αληθινός και ας είναι εικονικός. Είναι πιο αφεντικός απ’ τον δικό σας, δυστυχώς. Σας βαρέθηκα, πια έχω κουραστεί. Μοιράζετε μίσος και ψέματα απ’ το βράδυ ως το πρωί. Κι αν μία στις χίλιες να σας επισκεφτώ χρειαστεί. Να είστε σίγουροι ότι δεν θα κρατήσει πολύ.

Από την πρώτη ρε στιγμή που κάναμε μουσική. Αφήσαμε το στίγμα μας σ’ αυτή τη σκηνή. Κι αφού ο κόσμος είναι στρογγυλή φυλακή. Μάθαμε να ζούμε όλοι σ’ ένα κελί. (x2)